دنياي يك رپر

***بچه های خیابونی***
بیاین یه سری بزنیم به زندگی مردم
بیاین بشیم تو خیابونا و کوچه ها گم
حرفی هم بزنیم از بچه های خیابونی
که والدین اون ها بردنشون به ویرونی
درد اونارم بدونیم باهاشون رفیق شیم
تو زندگی این بچه ها کمی دقیق شیم
خیلی دوست داشتم بدونم توی دلت چی میگذره
پدر مادر اون کجان چرا الان در به دره؟
چرا فقط به خاطر هوس این طفلای معصوم
به این دنیا اومدن و به زندگی شدن محکوم
می تونستی از زندگیش بنویسی یه رمان
شرح حالشو بیاری توی کاغذ خیلی روان
همه اونو به چشم یه آدم خیابونی می دیدن
ولی تو از این اسم گریزونی
بعضی وقتا داداششو روی دوشش کول می کرد
از مردم دوروبرش تقاضای پول می کرد
خودشو توی یه چاه / سراسیمه کرد نگاه / ته دلش کشید آه / مرهم دلش قرص ماه
بی گناه / بدون همراه / فکرمی کرد دیگه نداره راه / آس وپاس تو خیابونا بدون هیچ گونه رفاه
قطره های بارون از سر و دماغش می چکید
صدای خنده ها رو از تو خونه ها می شنید
می دید که
بچه داره واسه باباش ناز میکنه
می دید که
یه مرد چاق به ساندویچ گاز میزنه
می دید
همه خونواده جمع میشن میرن گردش
می دید
بچه خوابش میاد مامان می کنه بغلش
می دید که
بچه ها تو بازی ها بازیش نمی دن
می دید که
سر و وضعشو همه مسخره می کنن
فکر میکنی اون کسی که توی کار خلاف افتاده
مادر زادی از اون اول اینطور به دنیا اومده؟....نه
صورتش سیاه از دوده / لباسای پاره پوره / گرسنگی تو تنش افتاد مثله یه خوره
با صدای قار وقوره شکم میشه ملودی ساخت
با موزیک و صدای من چقدر قشنگ می نواخت
برو کفش واکس بزن مشق هاتو کنار خیابون بنویس
مواظب باش زیر بارون دفتر کتابت نشه خیس
آیندش برای اون واقعآ یه سوال بود
هدفش رسیدن به آرزوهای محال بود
یه سری با ایده ی خوب یه سری با اشتباه
آینده ی این جوونا ختم میشه به دو راه
بعضیاشون از امروز تا فرداها صبر می کنن
گذشته رو میندازن دور...آره...باهاش قهر می کنن
با درس خوندن کار کردن تو جامعه کسی میشن
به آرزو ها میرسن انسان شاخصی میشن
بعضا هم زیر بار فقر و مشکلات
زندگی ازشون میسازه یه آدم لات
واسه در آوردن پول به هر کاری دست می زنن
دزدی قاچاق و قتل
خود را به قعر دوزخ می برن